کرامات باب الحوائج حضرت عباس(2)
کرامات باب الحوائج حضرت عباس
آيةالله حاج سيد عباس کاشانى حائرى نقل مىکرد: «روزى در خانه آيةالله العظمى حکيم(1) بودم که کليددار آستان مقدس حضرت ابوالفضل عليهالسلام تلفن کرد و گفت: سرداب مقدس ابوالفضل عليهالسلام را آب گرفته و بيم آن مىرود که ويران گردد و به حرم مطهر و گنبد و منارهها نيز آسيب کلى وارد شود، شما کارى بکنيد.
آيةالله حکيم فرمودند: من جمعه خواهم آمد و هر آنچه در توان دارم انجام خواهم داد. آنگاه گروهى از علماى نجف از جمله اينجانب به همراه ايشان به کربلا و به حرم مطهر حضرت ابوالفضل العباس عليهالسلام رفتيم، آن مرجع بزرگ براى بازديد به طرف سرداب مقدس رفت و ما نيز از پى او آمديم، اما همين که چند پله پايين رفتند، ديدم نشستند و با صداى بسيار بلند که تا آن روز نديده بودم، شروع به گريه کردند. همه شگفتزده و هراسان شديم که چه شده است؟ من گردن کشيدم ديدم شگفتا منظره عجيبى است که مرا هم گريان ساخت.
قبر شريف حضرت ابوالفضل عليهالسلام در ميان آب مثل جايى که از هر سو به وسيله ديوار بتنى بسيار محکم حفاظت شود، در وسط آب قرار داشت، اما آب آن را نمىگرفت. درست همانند قبر سالارش حسين عليهالسلام که متوکل عباسى بر آن آب بست اما آب به سوى قبر پيشروى نکرد.
مکافات عمل:
در زمان حاج سيد عبدالکريم حائرى و ماجراى کشف حجاب از سوى رضاخان، دو تا پاسبان بودند که خيلى اذيت مىکردند.
روزى زنى با روسرى از خانه بيرون مىآيد، يکى از اين پاسبان‌ها او را تعقيب مىکند، آن زن هر چه او را قسم مىدهد و حضرت ابوالفضل عليهالسلام را شفيع قرار مىدهد در او اثر نمىبخشد. بلکه آن بىحيا توهين هم مىکند که اگر ابوالفضل کارى از او ساخته مىشد، نمىگذاشت دست‌هاى او ...
همان روز به حمام مىرود و دلش درد مىگيرد، معالجات اثر نمىکند و به هلاکت مىرسد.
غسال گفته بود: ديدم، مثل اين که سيلى به صورتش خورده شده باشد صورتش سياه شده بود.
پنجه برنجى:
شخصى تعريف مىکرد که: در سال 1375 براى خريد دستگاه چاپ سه بار به مسکو سفر کردم. در سفر سوم در مسکو يک مشکل ادارى برايم پيش آمد، پيش رئيس اداره رفتم. وقتى وارد اطاق شدم، چشمم به چيز عجيبى افتاد. روى ميز رئيس يک پنجه برنجى قرار داشت که روى آن نوشته شده بود «علمدار ابوالفضل». ابتدا حدس زدم آن را به عنوان يک چيز زينتى روى ميزش گذاشته، ولى بعد از آن سؤال کردم، جواب داد: «من شيعه هستم و کرامت‌هاى بسيارى از آن حضرت ديدهام، اين پنجه را به خاطر همين امر همراهم دارم، جانم به فدايش باد.» وقتى از حال من و تشيع و علاقهام به حضرت ابوالفضل عليهالسلام، اطلاع پيدا کرد، احترام فوقالعادهاى به من گذاشت و همه مشکلات مرا حل کرد.
